aardappels

“Ik heb op de vorkheftruck gezeten en ik mocht zelf sturen van Anne!!” was het eerste wat Jesse zei toen hij terugkwam van zijn vakantie met de camper. Oom Anne heeft een akkerbouwbedrijf en Jesse vindt echt alles geweldig daar. Alle grote trekkers, de machines die vrijwel allemaal anders zijn dan bij ons thuis, de grote loodsen en de enorme bergen met aardappels. En dat was het tweede dat hij aan me kwijt wilde: met een trots gezicht hield hij twee grote aardappels omhoog. Van Anne gekregen. Ik bewonderde ze samen met hem en zei enthousiast dat we ze morgen meteen zouden proeven. “Nee!!” riep hij met ontsteltenis uit, terwijl hij de aardappels gauw tegen zich aan trok alsof ik ze van hem wilde overnemen. Hij wilde ze bewaren. Tuurlijk, die jongen wil nog geen pleister of snoeppapiertje weggooien.
Dus zijn grote schatten liggen nu op 't aanrecht te pronken. Ik ben benieuwd of we ze ooit zullen mogen proeven.