...en Sophie!

Vanochtend kwamen m'n ouders opnieuw met een lam. Weer eentje van een tweeling, weer verstoten. Sophie. Ze weegt net 1 kg en is echt ontzettend klein. Ik hoop dat het allemaal goed zal gaan met haar. Het drinken gaat nog heel moeizaam, met hele kleine beetjes tegelijk. Zoë was twee keer zo zwaar bij de geboorte en is nu helemaal een stuk groter en zwaarder. Zoë vond het heel raar, zo'n klein blatend beestje in de wei. Maar nu blaat ze als ik Sophie even mee neem voor een fles. Als alles goed gaat, is het straks wel heel leuk voor Zoë, een vriendje in de wei!

uitgeput

Een paar weken geleden kwamen we onderweg op de fiets naar school langs heel wat bloemen. Het begon met krokussen. Toen kwamen er narcissen. En de krokussen verdwenen weer langzaam. “Waarom gaan de krokussen weg?” vroeg Jesse. Ik legde hem uit dat bloemen na een tijdje uitgebloeid zijn en dan weer verdwijnen. “Oh…zoiets als uitgeput.” Ja, zoiets.

Zoë

We hebben een logé: Zoë.



Ze is gisterochtend geboren en verstoten door haar moeder. Iets wat trouwens zelden gebeurt bij Soayschapen. We hebben haar meegenomen en ze staat nu tijdelijk in een grote doos in de keuken, totdat we buiten een plekje voor haar hebben gemaakt. Al na twee flessen drinkt ze heel goed. Ze is levendig en het gaat erg goed met haar.