nog 2 keer

Hij heeft het wel gezien op de peuterspeelzaal. Eigenlijk al vanaf de zomervakantie. Hij roept elke maandag-, woensdag- en vrijdagochtend dat hij niet wil. Hij zit al tijden niet lekker in z’n vel. Hij is ontzettend snel boos, gefrustreerd en van slag. Het doet me verdriet, omdat ik ‘t gevoel heb hem er niet doorheen te kunnen helpen. Om me heen zegt iedereen dat hij gewoon een nieuwe uitdaging nodig heeft, dat hij toe is aan de basisschool. Ik hoop dat dat het is. Vanochtend bracht ik ‘m weer naar de peuterspeelzaal. Nog 3 keer, Jesse, dan is het vakantie. En na de vakantie mag je naar de basisschool. Ik heb hem huilend en schreeuwend achtergelaten. Ik vind dat echt verschrikkelijk! Het snijdt door je ziel als je je kind zo ziet en zo achterlaat. Dat gaat tegen al je moedergevoelens in. En de hele ochtend doet het zeer, en zie je z’n ogen. Boos, verdrietig… De hele ochtend heb ik er last van. En hij? Hij is waarschijnlijk al lang met de trekkers aan het ploegen, of de sloten aan het schoonmaken, met een kerstmuts op z’n hoofd. Na vandaag nog 2 keer.