Flip

Heel veel kleuters zullen hem kennen. En ook heel veel grotere kinderen die ooit kleuter waren. Flip de beer. De beer die in de kleuterklas woont omdat zijn ouders een verre reis maken en hij niet met hen mee kan. Hij mag elk weekend bij een kind uit de klas logeren. Dat is iets heel bijzonders, waar heel veel kleuters enorm naar uitkijken.
Afgelopen donderdag kwam er een heel trots, glunderend mannetje naar mij toe gerend. Met Flip onder zijn arm. En Marret sjouwde zijn koffer met zich mee. Wat was Jesse blij met Flip! Eindelijk kwam Flip logeren!
We kwamen thuis, er werd gauw even in de koffer van Flip gekeken en terwijl Marret Flip uitgebreid ging verkleden, ging Jesse met z’n trekkers spelen. Ik was lichtelijk verbaasd dat hij zo weinig aandacht aan Flip schonk, omdat hij er zo naar uit had gekeken. En zo ging het steeds. Marret speelde met Flip, en Jesse had er geen omkijken naar. Het enige wat Jesse wel wilde was Flip mee in z’n bed. Maar overdag schonk hij vrij weinig aandacht aan hem. Er moesten alleen wel foto’s gemaakt worden van Flip. Want in Flip z’n tas zit ook een map. Met verhalen van elk weekend dat Flip bij iemand logeert. Met foto’s van Flip en de kleuter, en van alle avonturen die ze beleefden in dat weekend.
Dus toen er vanochtend nog steeds geen foto’s waren, stelde ik voor aan Jesse dat het misschien wel leuk was als Flip naar hem ging kijken als hij met zijn trekkers aan het ploegen was. Flip werd in een hoek gezet en Jesse ging verder. Gauw een foto gemaakt van een spelende Jesse, met z’n trekkers dan. En als je goed kijkt, kun je Flip net ergens ver weg op de achtergrond zien zitten.
Toen ik Jesse vanavond naar bed bracht, vertelde ik hem dat dit het laatste nachtje was dat Flip bij hem zou logeren. Jesse barstte in tranen uit!! Flip mocht nog niet terug! Hij moest nog heel veel nachtjes blijven. Zesentwintig. Dat is heel veel, want alles wat heel veel is, is voor Jesse zesentwintig. Blijkbaar was hij toch meer aan Flip gehecht dan ik dacht…