stroom

De pinken en een aantal droge koeien (koeien die met zwangerschapsverlof zijn) lopen meestal in het weiland aan de overkant van de weg. Vorige week werd er onverwachts (voor ons althans) een kalfje daar in het weiland geboren. We hebben het kalfje en de moeder opgehaald, zodat de koe gemolken kon worden en het kalfje binnen kon staan. Het geeft meestal een beetje onrust als je maar één dier (of in dit geval twee…) uit de koppel weghaalt. Koeien zijn nou eenmaal kuddedieren. We hadden de stroomdraden goed dicht gedaan, maar de koe stond nog maar net op stal, toen de pinken door de stroomdraad braken naar het stuk weiland dat aan de weg grenst. Gelukkig liepen ze dus nog niet op de weg…

We hebben de pinken meteen weer teruggejaagd, en de draad weer gemaakt. Jan Atze vermoedde dat er geen of weinig stroom op de draad stond, omdat ze er zo makkelijk doorheen gebroken waren. Hij vroeg me om de stroom er thuis even af te halen, zodat hij “het lek” in de stroomdraden ergens verderop kon dichten. Ik liep rustig naar huis, maar was nog niet bij het stroomapparaat toen de pinken opnieuw door de draden braken. “Het lijkt wel alsof ze het ruiken!!” zei ik tegen Jan Atze. Als er maar even geen stroom op een draad staat breken koeien er meteen doorheen!!
Het blijkt dat koeien met hun neus kunnen voelen of er stroom op een draad staat. Wanneer ze hun neus in de buurt van de draad houden, ontstaat er geleiding van de stroom, en voelen ze dus de stroom en blijven ze er wel uit de buurt. Zouden ze hun neus echt tegen de draad aanhouden, dan krijgen ze een flinke schok, dat leren ze al als ze een kalfje zijn. Dus dat vermijden ze wel!!!

Jan Atze maakte de stroomdraden en ik trok dit keer maar een sprint naar het stroomapparaat om het weer aan te zetten, vóór dat de pinken het opnieuw zouden “ruiken”…