koude oren

Soms krijgen koeien vlak voor, tijdens of vlak na het afkalven melkziekte. Het zijn vooral de wat oudere, hoogproductieve koeien die hier het meest vatbaar voor zijn. Het lichaam van de koe gaat biest (eerste melk) produceren, en heeft daarvoor veel calcium nodig. Normaal gesproken wordt calcium opgenomen uit het voer. Maar rond het afkalven eet een koe vaak wat minder terwijl er juist een grotere behoefte aan calcium is. In het lichaam is er een grote reserve aan calcium in de botten, maar dat kan niet snel genoeg vrij gemaakt worden. Er ontstaat dus een tekort aan calcium in het lichaam.
Het meest herkenbare symptoom is dat de koe koude oren heeft. Jan Atze voelt dan ook altijd aan de oren van een afkalvende koe. Ze kan wat suf zijn en kan vaak niet meer staan, of durft dat niet omdat ze slap is. Een enkele keer durft een koe die staat niet te gaan liggen. Als ze nog moet afkalven, stagneert dat.
Wat we doen met koeien die melkziekte hebben, is ze een infuus met Calcium en Magnesium geven. Vaak knapt een koe tijdens het geven van zo’n infuus al op, maar soms zijn er meerdere infuzen nodig om de koe er boven op te helpen, en duurt het dus een dag of soms nog langer.

Gisteravond hadden we een koe met melkziekte. Ze had die dag ervoor afgekalfd en al 2 infuzen gehad overdag, maar ’s avonds lag ze in de box van de stal en kwam niet meer overeind. Met een touw en flink wat trekwerk hebben we haar uit de box getrokken en had ze meer ruimte om te gaan staan. Dat lukte gelukkig. We hebben haar vervolgens naar de afkalfbox gebracht. Daar staat ze op stro en heeft ze de ruimte en kan ze niet uit balans gebracht worden door andere koeien. En Jan Atze kan haar daar ’s nachts beter in de gaten houden. Gelukkig knapte ze daar snel weer op en kan ze nu weer met de koppel mee het weiland in.