toetje

Marret kan al een tijdje lezen en doet niets liever. Voor het ontbijt, tijdens het ontbijt, tijdens het aankleden, meteen uit school, het liefst ook in bad, en in bed. Altijd hardop. Vandaag was ze in een boek aan het lezen over apen. Eerst een verhaal, daarna een informatief gedeelte (goh wat een pedagogisch verantwoord boek heeft ze uitgezocht in de bieb!) en ook een creatief gedeelte. Met een recept voor een toetje. “Mam, ik wil dit toetje nu maken!” zei ze terwijl ik aan het koken was. Ze las voor: kwark, hagelslag, bananen, verkruimelde koekjes en suiker. Ik hielp haar herinneren dat we geen kwark en hagelslag konden gebruiken. Marret, Jesse, Julia en ik hebben namelijk een koemelkeiwit-overgevoeligheid. “Nou, dan doen we dat er gewoon niet door!” Ik bedacht me dat ik nog een pak apple-crunch had staan. Appel met kruimeldeeg voor in de oven. Daar konden we wel wat mee doen, dat leek me een beter idee. Bovendien had ik geen bananen in huis. En een toetje van alleen suiker met verkruimelde koekjes leek me nou niet echt een spectaculair toetje... Marret ging verder met het opnoemen van de dingen die we konden gebruiken. “Verkruimelde koekjes”. “Ja, dat zit in dit zakje, dat is al verkruimeld”, vertelde ik haar. “En suiker”. “Zit er ook al door!” “En dan nog bananen!” “Die heb ik niet, dus neem ik appel, oké Marret?” Marret helemaal blij dat we het toetje uit het boek konden maken en ik helemaal opgelucht weer een oplossing gevonden te hebben…